1. 

   Umutlar tükenince harfler yakıyor içerde bir yerleri,bağlanmıyor kelimeler bir bir birine,tamamlanamıyor söylenemeyenler, yarım yamalak bir sesle çaresiz bir "ama" gömülüyor dîl'in derinllikerine ,cismim taştan da ağır yük olmuş yüreğine ,artık kül olsun hüzün ,dağılsın bilinmezlere ,savursun rüzgar kırıntıları gök yüzüne ,yansın tüm heceler sözün bittiği yerde.!
   Zehra Asuman