Gün öldü ,akşam karanlığa gebe, doğuyor usuldan zifiri bir gece, yüreğin tenhalığını fırsat bilen hüzün gözyaşını özlemekte,eller açılmış alâ'ya çaresizliğin verdiği güdüyle ,duaya susamış bitap yüreğin eriyor,damla damla gözünden iniyor ellerine ,akıl seyre çıkmış kendine olmuş yabancı dîlden süzülenleri izlemekte, kime değse yüreğin bin parçaya bölünmekte,
dokunmayın ...
Zehra Asuman