Hem sizi dinliyor-muş gibi yapar ,hemde kendi hali üzerinden ahkamlar kesmeye başlar.
Sizi dinlemez o ,çünki mutludur ,eğer merhametten nasibi de yoksa, sürekli sizi yargılar,sizin ne kadar yanlışlar yaptığınızı ardı ardına sıralamaya başlar..
Bunları dinledikten sonra ,çökersiniz ,kendinizinne kadar da işe yaramaz ,değersiz olduğunu düşünmeye başlarsınız,derdiniz bir iken on'a katlar...
Konuya girdiniz ,gidişatı sezdiniz ,baktınız ki egosu konuşacak ;derhal vazgeçin bu düşüncenizden...
Doğru söylüyorsun,bende sana katılıyorum gibi şeylerle onun benciliğini destekleyin ki ,bir an önce sussun...
Yoksa kendinin ne kadar başarılı olduğundan ,hep doğru kararar aldığından,şunları şunları yaptığı için hiç sıkıntıyla muhatab olmadığından falan bahsedecektir...
İnsanın üzüntü yaşaması herzaman doğru davranmadığından kaynaklanmaz ki.
ama o bunun farkında olamayacak kadar katılaşmıştır,egosunu beslemekten...
Arkadaşım deyim ,canımsın ,en doğrusunu sen yapıyorsun ,evet çok haklısın..! de.
ve ışık hızıyla oradan uzaklaş...
o size çok geçmez kısa zaman sonra benzeri şeylerle geri dönecektir...
O zaman onu dinleyin,ama onun dinlediği gibi değil,insan gibi...
sıcak bir gülümseme koyun yüzünüze, içtenlikle ve bütün kalbiznizle desteğinizi esirgemeyin...
Siz kendiniz olun...
/-Zehra Asuman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder