...sorun şu; herkes kendisi dışına uğramıyor, sadece beninin acılarını duyuyor.
kendine kör olması sağır da yapmış onu, dinliyor'muş' gibi yapıp, işitmiyor.
Durmuyor da. 
anlamadığı üzerinden de devam ediyor. ha kapandı ha kapanacak yaraları duyarsız sitemleriyle bilmem kaç kez daha umarsızca kanatıyor !
o nedenle ya işte, çekmelerimiz hep sevdiklerimizdendir. Zân'nettiği zehirli sevgisiyle yavaş yavaş öldürüyor birbirini...
sitemli susuşları okuyamadığından, haklı olmanın verdiği galibiyetle devam ediyor. oysa bilmiyor ki; her "pek"i demek onay değil, bir arpa boyu alınacak yolun kalmadığını söylemektedir.
Fakat o bir türlü anlamıyor...
ama; ama bu insanı çok yoruyor !
Not: içimden geldi...